การที่พวกเราเจอะกันเป็นเพราะпรรม มันไม่ใช่บังเอิญ

[Prichas]

กร ร ม นั้นจะพาคนทั้งคู่มาเจอะกันในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง และแม้หมดก ร ร ม ไม่อย ากจากคงจำต้องจาก

สิ่งไหนที่เราทำมา ไม่อย ากเจอก็ต้องพบ ไม่อย ากจากก็จะต้องจาก นี่แหละดก ที่เรียกว่า ก ร ร ม


เพราะฉะนั้น การที่เราโดน ปฏิบัติ จากบุคคลอื่น ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันสำเร็จของกร ร ม ที่เราทำมาก่อนนี้


ถึงจะเกิดเรื่องที่พิสูจน์ได้ย าก เพราะเหตุว่าอยู่นอกจากวิสัยของคน ที่จะรับทราบได้

เปรียบเสมือนแร งโน้มถ่วง ที่ดึงพวกเราไว้บนผืนโลกโดยที่พวกเราไม่รู้สึกตัว หรืออากาศ ถึงจะมองไม่เห็นซึ่งก็มีอยู่จริง

เว รกร ร ม ก็แบบเดียวกัน ทุกการกระทำนั้นมีผลลัพธ์อยู่แล้ว ถึงเราจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม

เมื่อพวกเรารู้แล้ว ไม่อย ากที่จะสร้างแขน ร ม กับเขาถัดไป ไม่อย ากให้เขามาทำร้ ายอีก

เราก็จำเป็นต้องหัดที่จะยกโทษ ปล่อยเขาออกมาจากหัวใจ เลิกสร้างมือ ร ม

ส่วนตัวเขาจะสำนึกมั้ย ให้คิดซะว่า เรายกโทษเราได้บุญ


ส่วนเขาก็คงจะได้รับกร ร ม ที่เขาทำ โดยที่พวกเราไม่มีส่วนเกี่ยวพันใดๆก็ตามกับเขา

ราวกับคำที่ว่า "บุญคนไหนกันแน่..แขน ร ม มัน"

ตามหลักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านพูดไว้ว่า ความบังเอิญนั้นไม่มีจริง

เนื่องจากว่าทุกอย่างล้วนต้องมีที่มาที่ไป นั่นเป็น ตัวมือ ร ม ที่นำพามา

แต่เมื่อพามาเจอะกันแล้ว หลังจากนั้นเป็น พวกเราเองจะเป็นคนกำหนด

กำหนดให้ดีก็ร่วมกันประพฤติดี จะกำหนดให้มันแ ย่ ก็ทำร้ ายซึ่งกันและกัน ก็อยู่ที่เรา

การพบเจอกันในขณะนี้ คือผลของกร ร ม ในอดีตก่อนหน้าที่ผ่านมา

แต่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไร ในอนาคต เป็นผลของกร ร ม ที่พวกเราทำในวันนี้
เรื่องบังเอิญ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13571/
Tags : пรรม