เห ตุุผลที่ไม่ควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[Beer625]

ก่อนที่จะยื้อใครบางคนไว้อย ากให้ลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความสัมพันธ์ต่างๆไว้ จนในที่สุดก็ยอมปล่อยไป เพราะมันอาจจะมีแม้กระนั้นพวกเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างเหมือนเดิม

"ในขณะ ที่เราพย าย ามทำให้ รักคราวนี้อยู่ถัดไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อให้รักครั้งนี้มันจบลงเช่นเดียวกัน"


‪ความเชื่อมโยงที่สวนกัน มันก็เปรียบได้เสมือนดั่ง เชือก ที่ต่างข้างก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "ผู้ที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "คนที่พร้อมจะไป" ด้วยเหตุว่าทุกคนมีเห ตุผล ที่จะดึงมันจึงทำให้มีการเกิดการแข่งขันชิงชัย

‬ ‪คนจำนวนไม่น้อยคงจะคิดสินะว่า ใครที่ดึงเชือกเข้ามาตัวเองได้มากทุกๆที่สุดจะเป็นข้างชนะ

ถูกคนที่ชนะคนเป็นที่ดึงเชือกเข้าพบตัวเองได้มากที่สุด ซึ่งก็คือคนที่พย าย ามทำตามเห ตุผลตนเองได้

แต่ว่าอย่ าลืมมองดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีทั้งเ ลื อ ดและแผลจากดึงสิ่งที่พวกเราทำ

‪ประเด็นนี้สอนให้ทราบว่า มันไม่มีความจำเป็นหรอกว่าเราจะเลิกกันทำไม ถ้าหากการที่เรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางครั้งก็อาจจะเจ็ บกว่าการปล่อยเขาไป โดยเหตุนี้


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดีมากกว่าจบเรื่อยๆไม่จบสักที เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันไม่มีความสุขหรอก‬


เห ตุที่คนเคยรักกัน คบกันมาหลายปี เมื่อทิ้งกันไป ทำไมก็เลยหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามคำถามว่า อย ากทราบจังทำไมคนเคยรักกัน คบค้ากันมานานยาวนานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

เพราะเหตุใดก็เลยหมดเยื่อใยเร็วปานนั้นไม่คิดถึงสมัยก่อนศูนย์รวมต่อสู้มาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

แม้คนปกติปกติ ที่ยังมีความรู้สึกทางดีกว่าความรู้ด้านไม่ดี เขาจะคิดถึงสมัยก่อนที่มีพวกเราเสมอ

นั่นทำให้เขาเห็นค่ากระทั่งจะมีทุกวันนี้ แม้ว่าจะเบื่อหน่าย อารมณ์เสียเราในบางครั้ง เขาก็มีอดีตกาลที่คอยเฝ้าคิดถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแต่ว่าหากผู้ที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยในทันที นั่นก็เพราะเหตุว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มาก

เป็นประเภทอ่อนแอทางจิตใจอยากหนีไปให้พ้นๆจากภาวะที่เป็นอยู่

ไม่ได้อยากรับรู้ความรู้สึกของเราแล้วก็คนรอบข้างว่าเจ็บปวดทรมานจากผลการทำของเขามากเพียงใด

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้อดีตกาลไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ

เขาไม่เคยรักพวกเราหรอก คนแบบนี้เขารักตนเองมากเกินกว่าจะแคร์ความรู้สึกผู้ที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่เห็นทางที่จะไปและใช้ชีวิตอยู่กับเราได้

เขาจึงไปแบบไม่หลงเหลือสายสัมพันธ์อะไร ถึงแม้ครั้งคราวมีลูกสอง สาม ไม่ถามถึง ไม่ส่งเสี ยก็เห็นได้บ่อยครั้ง


แล้วก็มักหาข้ออ้างเกื้อหนุนให้ตนเองไม่ถูกลดลงด้วยการโยนความผิดให้พวกเราก็ได้

คนแบบงี้จำเป็นต้องปล่อยไปมากกว่ามาอาวรณ์ เพราะเขาไม่ได้คู่ควรกับเราแม้แต่น้อย

มันอาจจะโชคดีกับพวกเราก็ได้เนื่องจากว่าเราได้เห็นตัวตนที่จริงจริงของเขา แม้สมัยก่อนจะร่วมสร้างต่อสู้

ปัญหาปัญหา แม้กระนั้นพอเพียงเขามั่งมีลืมหน้าอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตคนเราถ้าทำความดีมากพอย่อมได้รับประทานผลเงาะ หากมีความดีงามน้อยเกินไปย่อมได้กินแม้กระนั้นเปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสชาติมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

มนุษย์เราตอนนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยกระทั่งหลงลืมจิตใจ คุณงามความดี ใครกันแน่เลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

ผู้ที่ไม่ดี ไม่มีทางอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกเพราะเหตุว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของพวกเรามารักตัวเองและครอบครัวดียิ่งกว่าแล้ววันหนึ่งเราจะขอบคุณมากเขาที่ทิ้งไป
คนหมดใจ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/