สิ่งที่แม่โกหกเราเสมอมา (แล้วคุณจะรักแม่เยอะขึ้นเรื่อยๆ)

[deam205]

พอเพียงไม่มีเงิน คนแรกที่คิดถึง คือ พ่อและแม่

แม้กระนั้นเมื่อมีเงินคนแรกที่คิดถึง คือ แฟนแล้วก็เพื่อนฝูง

ทีแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่เวลาที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมกำเนิดในครอบครัวที่ย ากกระทั่ง บ่อยมาก

ที่ไม่มีอาหารพอเพียงสำหรับทุกคนเวลากินข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม รวมทั้งบอกว่า"ทานเป็นจำนวนมากนะลูก แม่หิวมากแค่ไหน" คราวแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน มักจะหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับอาหารที่เป็นประโยชน์ ต่อสุขภาพร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นของกินซึ่งผมชอบรับประทานมากมาย ในขณะที่ผมกินต้มปลา

แม่จะนั่งข้างๆผมแทะเล็มรับประทาน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลา


ผมรู้สึกซาบซึ้งเมื่อใดก็ตามผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แต่ว่าแม่ปฎิเสธตลอด แม่พูดว่า "ลูกรับประทานเถิด แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานมากกว่าเดิม เพื่อจะหาเงินมาให้ผมเรียน

และก็ค่าครองชีพทุกอย่างในบ้าน บางครั้งผมตื่นขึ้นมากมายลางดึกดื่น

ผมเห็นแม่ยังคงนั่งทำงานอยู่ มีเพียงแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆเพียงแค่นั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่นะครับ..นอนเหอะนะครับมันดึกมากแล้ว" ผมพูดกับแม่

แล้วก็แม่ยิ้มแล้วก็พูดกับผมว่า"ลูกนอนเถิด แม่ยังไม่อยากนอน"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเช่นเคย

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นกำลังดวงใจให้ผม แม่นั่งคอยผมท่ามกลางแสงอาทิตย์จ้า

ของเที่ยงวันอยู่นานพอเหมาะพอควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


แม่ จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกน้ำที่แม่ได้เตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่แล้วก็บอกให้แม่ดื่มด้วยกัน

แต่ว่าแม่พูดว่า "ดื่มเถอะลูก แม่ไม่หิว" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

และก็หลังจากที่พ่อผมเสี ย ชีวิตเพราะว่าโ ร ค ร้ าย ม่าม้าของผมจำเป็นต้องแบกรับภาระ

ค่าใช้สอยทั้งปวงผู้เดียว ครอบครัวของพวกเราดำเนินไปอย่างลำบากมากยิ่งขึ้น


ไม่มีทางไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่เห็นความเป็นไปของครอบครัวพวกเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็แนะนำให้แม่สมรสใหม่แต่ แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดพร้อมด้วยกล่าวว่า

"ฉันไม่อยากความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบแล้วและก็ได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่แม่ดูเหมือนจะไม่ต้องการที่จะอยาก

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยสารภาพเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่คืนมาให้ผมด้วย แม่พูดว่า "แม่มีเงินพอใช้อยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดันและสนับสนุน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าห้องเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมจบก็ทำงานต่อเลย ด้วยค่าตอบแทนรายเดือนที่สูงลิ่ว

และผมตั้งมั่นจะพาแม่มาใช้ชีวิต อย่างมีความสุขกับผม

แม้กระนั้นแม่ผมท่านไม่ได้อยาก ไม่ก่อกวนผม แม่ พูดกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะสมกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก ดังเดิม

รวมทั้งครั้งที่แปด

พอแม่แก่ตัวลง ก็จำต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเหตุเพราะโร ค ม ะ เร็ ง พอเพียงผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่โดยทันที

แม่นอนอปิ้งอ่อนแรงภายหลังการ ผ่ า ตั ด แม่มองแก่ลงไปมากเลย แม่มองดูผมด้วยสายตาที่ชี้ได้ว่าคุณรัก

แล้วก็ต้องการจะได้พบผมสูงที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ซูบผอมมากมาย รวมทั้งมองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่ที่รักของผมไปมาก แล้วก็ผมดูแม่ด้วยน้ำตาอาบหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บดวงใจ ด้วยเหตุว่าการได้มองเห็นม่าม้าสุดที่รักอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมแล้วก็พูดกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่รู้เรื่องสึกเจ็ บอะไรเลย"

และเป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของคุณได้ปิดลงชั่วกับชั่วกัลป์

ครอบครัวเป็นเรื่องสำคัญ ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าไม่ให้ความสนใจ เอาใจใส่กันให้มากมายๆก่อนที่จะสายไป
โกหก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/