พอพวกเราอายุมาก พวกเราจะเป็นผู้ใหญ่อย่างไร ให้บุตรหลานรัก

[deam205]

อยู่ไปนานๆให้ลูกหลานเคารพนับถือรัก ไม่ใช่ว่าอยู่นานเนื่องจากกินข้าว แต่ว่าเมื่ออายุมากขึ้นแล้ว

จงดำรงชีวิตให้สุขสบายมากเพิ่มขึ้น ตามอายุของพวกเรา แบบนี้ชีวิตจะสุขมาก

1. อายุมากขึ้น แม้กระนั้นจำเป็นต้องรู้จักตั ดดวงใจ

บางสิ่งบางอย่างเมื่อสู ญเสี ยไปแล้ว ก็อย่าได้ยึดติด ปล่อยวาง คิดให้ได้ว่าแต่เดิมมันก็มิได้เป็นของพวกเราอยู่แล้ว

และก็วันสุดท้ายในชีวิต คุณก็เอาอะไรไปไม่ได้แม่แต่อย่างเดียว ควรตั ดหัวใจให้ได้ในสิ่งที่สู ญไปแล้ว แล้วจะแฮปปี้กับสิ่งที่ยังมีอยู่ได้

2. เมื่ออายุมากขึ้น ให้รู้จักปลง

ควรปล่อยวางเรื่องราวอะไรบางอย่าง ที่จึงควรปลดปล่อย ดวงใจของผู้คนแบกรับได้อย่างจำกั ด อย่าเอาแต่ฝังใจ

ปล่อยวางตำแหน่ง ฐานะที่เคยดำรง วางอดีต แล้วจงเรียนรู้การใช้ชีวิตในปัจจุบัน ให้มีความสุขในวัยชราซะ

3. จำเป็นจะรู้จัก วางอารมณ์

สังคมในสมัยก่อน ก็มีความย ากของคนในอดีตกาลเหมือนกัน ส่วนสังคมในตอนนี้ ก็มีความย ากของคนในปัจจุบัน

ฉะนั้น อย่าเอาความคิดของเรามาเป็นที่ตั้ง ไม่สบอารมณ์อะไร ก็ว่าลูกหลานเอาความคิดตนเป็นที่ตั้ง


ถ้าหากทำเช่นนั้นครั้งหนึ่ง ความดีจะหายไปคราวหนึ่งเลยล่ะ วาสนาของลูกหลานหายไปส่วนใดส่วนหนึ่ง


โน่นเพราะเหตุว่าบิดามารดาคือพรหมของลูก ถ้าเกิดรอแช่ ง ด่ า บุตรหลานจะก้าวหน้าได้ยังไง

4. แก่ขึ้น เทียบดั่งไม้ใกล้ฝั่ง

ตั ณหาจำเป็นต้องน้อยลง ความโล ภ โกรธ หลง ต้องลด ความดีงามความสุขุมต้องมากขึ้นเรื่อยๆนะ

ความเมตตา ขอความปรานี มุทิตา อุเบกขา จำต้องมากมาย เตือนตนเองไว้เสมอว่า อยู่ให้บุตรหลานยกย่องรัก

ไม่ใช่ว่า อยู่ให้บุตรหลานเขา หวา ดกลั วจนลูกหลาน ไม่มีใครอย ากใกล้

5. จะต้องรู้จักวางมือ ปล่อยวาง

คุณไม่มีวันดำเนินงานไปได้ตลอดหรอกนะ หรืออยู่ดูแลบุตรหลานไปจนกระทั่งวันสุดท้าย

ดังนั้น จำต้องรู้จักวางมือ บุตรหลานมีโชค เขาทางเท้าของลูกหลานเอง


ถ้าคิดแทนไปหมดทุกๆอย่างเลย คุณนั่นแหละที่จะอ่อนเพลียตลอดกาล เพราะวันหนึ่งที่คุณจากไป


พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อได้ยังไงล่ะ การรู้จักวางมือคือการฝึก เชื่อใจในบุตรหลานของเรา แล้วก็เป็นการเกื้อหนุนเขาไปในตัวด้วย
ผู้ใหญ่
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13553/