​​​​​​​มหาลัยราชภัฏรักษาความเป็นมหาวิทยาลัยอันดับ 1 ในกรุ๊ปมหาวิทยาลัยราชภัฏ@@

[Marinas]

มหาลัยราชภัฏ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา (อังกฤษ: Suan Sunandha Rajabhat University; คำย่อ: มรภ.สส. – SSRU) เป็นมหาวิทยาลัยของรัฐ7 ตั้งอยู่ในพื้นที่วังสวนสุนันทา อันเคยเป็นเขตพระราชฐานของราชสำนักดุสิตในรัชกาลที่ 5 มาก่อน นักเรียนแล้วก็นิสิตของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาทุกคนจะใช้คำแทนตัวเองว่า "ลูกพระนาง" ซึ่งพระนางในที่นี้หมายคือสมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แต่ว่าพระนางไม่มีส่วนรู้เห็นในการจัดตั้งและมิได้รู้จักมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาแต่อย่างใด

มหาวิทยาลัยที่นี้มีรากฐานมาจากการตั้ง "สถานศึกษาสวนสุนันทาวิทยาลัย" ช่วงวันที่ 17 เดือนพฤษภาคม พุทธศักราช 2480 เปิดสอน วุฒิบัตรประโยคอาจารย์ประถม (ป.เปรียญ) ต่อมาก็เลยได้เลื่อนฐานะขึ้นเป็น "วิทยาลัยครูสวนสุนันทา" ในปี พ.ศ. 2518 ตามพ.ร.บ.วิทยาลัยครู พ.ศ. 2518 เปิดสอนถึงระดับปริญญาตรี หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต ราชภัฏ

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูไม่พลอดุลยอำนาจวาสนามหาราช บรมที่นาถบพิตรทรงพระได้โปรดโปรดเกล้าฯ พระราชทานนาม "สถาบันราชภัฏ" เป็นชื่อสถาบันการศึกษาในสังกัดกรมการฝึกหัดครูกระทรวงศึกษาธิการ ทั้งได้พระราชทานตราพระราชตราลัญจกรประจำท่านให้เป็นตราเครื่องหมายประจำสถาบันราชภัฏ ทำให้วิทยาลัยครูสวนสุนันทามีชื่อเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" อัตโนมัติ แต่ว่ายังไม่เป็นทางการ ด้วยเหตุว่ายังไม่มีการประกาศใช้พระราชบัญญัติสถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา และเมื่อได้ประกาศใช้พ.ร.บ.สถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา ช่วงวันที่ 24 เดือนมกราคม พ.ศ. 2538 วิทยาลัยครูสวนสุนันทาจึงมีสถานะเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" อย่างเป็นทางการ

ในวันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2547 พ.ร.บ.มหาวิทยาลัยราชภัฏ พุทธศักราช 2547 ได้ประกาศใช้ในราชกิจจานุเบกษา มีผลให้สถาบันราชภัฏสวนสุนันทายกฐานะเป็น "มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา" นับจากนั้นเป็นต้นมา

ประวัติมหาวิทยาลัย

สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวีและสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรรณาภรณ์เพ็ชรรัตน์  �������ราชภัฏ
เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ ได้ทรงความคิดว่าสถานที่ในพระราชวังชั้นในแออัด ไม่เหมาะสมจะเป็นที่ประทับของพระบรมวงศานุวงศ์ฝ่ายใน จึงโปรดให้สร้างพระตำหนักและก็ตึกในรอบๆสวนสุนันทาขึ้นอีกหลายข้างหลัง แล้วโปรดให้เป็นที่ประทับของพระมเหสี เจ้าจอมมารดา พระสนมและลูกหญิง ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จำนวน 32 วัง รวมทั้งอาคารบ้านพักของบรรดาบริวาร โดยมีสมเด็จพระวิมารดาเธอ พระองค์เจ้าสายสวลีภิรมย์ กรมพระสุทธาสินีที่นาฎ ปิยมหาราชปดิวรัดา ได้เสด็จมาประทับในวังสายสุทธานพดล (ตึก 27) ตั้งแต่ พ.ศ. 2467 ถึง พุทธศักราช 2472 (ตายในตำหนักที่ประทับสวนสุนันทา) เพราะว่าในยุคนั้นบรรดาขุนนาง เจ้าหน้าที่รัฐ ผู้มีบรรดาศักดิ์นิยมนำบุตรสาว และก็หลานของตนมาถวายตัวต่อสมเด็จพระวิแม่คุณฯ เป็นจำนวนมาก สมเด็จพระวิมาดาเธอฯ ก็เลยทรงให้สร้าง "สถานที่เรียนนิภาคาร" ขึ้นข้างในสวนสุนันทา สอนตามหลักสูตรการเรียนรู้ในยุคนั้น รวมทั้งอบรมจริยา มารยาท การฝีมือ ให้เป็นกุลสตรี

ม.ราชภัฏ ครั้นถึงปี พุทธศักราช 2475 ได้มีการเปลี่ยนการปกครองขึ้น บรรดาพระบรมวงศานุวงศ์ ในสวนสุนันทาหวั่นกลัวภัยจากการบ้านการเมือง จึงได้ทะยอยกันออกไปจากสวนสุนันทาจนหมดไป บางท่านได้เสด็จออกไปอยู่หัวเมืองและก็หลายพระองค์เสด็จหลบภัยการบ้านการเมืองไปอยู่ต่างชาติ โรงเรียนนิภาคารก็เลยเลิกจัดการไปโดยปริยาย นับแต่นั้นมาสวนสุนันทาที่เคยงดงามก็ถูกทอดทิ้ง ขาดการดูแลเอาใจใส่ ตำหนักต่างๆเสื่อมโทรมเป็นอันมาก พื้นที่ด้านในรกร้างว่างเปล่า ต่อมาในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร แผนกผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ มีความเห็นว่าสวนสุนันทาถูกละเลยรกร้างอยู่ไม่ได้ทำประโยชน์ จึงเห็นสมควรให้นายกรัฐมนตรีได้ใช้ประโยชน์ เป็นที่อยู่ที่อาศัยของรัฐมนตรีและสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร แต่ว่าสภาผู้แทนราษฎรขอเพียงแต่พื้นที่ภายนอกกำแพงติดถนนสามเสนสร้างเป็นบ้านพักของส.ส.แค่นั้น คณะรัฐมนตรีก็เลยโหวตเห็นสมควรว่า ควรที่จะใช้สถานที่นี้ให้มีประโยชน์แก่การเรียนรู้รวมทั้งมอบให้กระทรวงธรรมการ (กระทรวงศึกษาธิการในขณะนี้) ดำเนินการจัดตั้งให้เป็นโรงเรียนของชาติ แล้วก็สถานที่เรียนนี้ให้ชื่อโดยคงจะชื่อเดิมของสถานที่เพื่อเป็นที่ระลึกนึกถึงโดยขนานนามว่า "โรงเรียนสวนสุนันทาวิทยาลัย" เริ่มเปิดการศึกษามาตั้งแต่ปี พุทธศักราช 2480 เป็นต้นมา จนกว่าเดี๋ยวนี้ราวกับคำขวัญมหาวิทยาลัยที่ว่า จากพระราชสวนสู่สถานศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา มหาวิทยาลัยเอตทัคคะที่มีอัตลักษณ์
�������มหาลัยราชภัฏ