​​​​​​​เรื่องผี!!

[Narada]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความแก่นแก้ว และก็ค่อนข้างจะซุกซน จนถึงทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า รวมทั้งมีอายุไม่ต่ำลงยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ที่ไปที่มาอย่างนาน ก็เลยไม่สนเท่ห์ใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆอย่างนี้ เกิดขึ้นแม้กระนั้นไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งปวงของสถานศึกษา ถูกเก็บเอาไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องเว้นเสียแต่อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรอาจารย์ ประดับอยู่ ที่ผนังน่าจะเกือบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งคนใดกันที่เป็นครูสายการเรียนรู้ หรือเปล่าใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งผู้ใดกันที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน บางสิ่งบางอย่างอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในโรงเรียนต่างเข้าใจกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่าสยดสยอง มากมายก่ายกอง แต่ว่าดูเหมือนด้วยความดื้อ ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ แปลงเป็นเรื่องขบขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนฝูงหรือมาพูดเล่าเกินจริง จนมิได้คิดอะไรมากนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดแจง ปิดสถานที่เรียนไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับสหายๆเพื่อรอคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน พวกเราได้กระทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้ควรต้องนั่งคอยครูที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องผี

เราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน รวมทั้งความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ คุณครู อยู่ภายในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับแปลงเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแต่เพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกอัดเทปเอาไว้ และเป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงช่วงเวลาเย็นที่เงียบกริบของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่คนที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงรวมทั้งเริ่มน่ากลัวขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆรวมทั้งสร้างอารมณ์มาคุ ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆสหายสตรี ในห้องเริ่มมีลักษณะอาการสั่นกลัว และก็ร้องไห้ในทันที รวมทั้งผมมั่นใจได้เลยว่ามันควรมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่แท้ และก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และก็ได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้ายืนยันเลยว่า เพลงที่พวกเราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น และรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่สามารถชี้แจงได้ เล่าเรื่องผี

แต่ว่าด้วยความไวคะนองของผม ที่ดูราวกับว่ายังคงขำ กับเพื่อนฝูงเพศหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากมายนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรอย่างงี้ หรือ โลกงามเยอะมาก นักผมเลยบอกเพื่อนพ้องไปว่าช่างเถอะหรอกพวกอาจารย์ ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เพราะเหตุว่าห้องประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากนั่นเอง เรื่องผี

แม้กระนั้นดูท่าบรรยากาศจะไม่ได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนฝูงๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้รวมทั้งสั่นกลัว และผมก็นึกในใจว่า เพราะเหตุใดพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็คงจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นคงจะไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกผิดด้วยด้วยเหมือนกัน 

แม้กระนั้นหลังจากนั้น ประมาณ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่พวกเราได้ยินเสียงดนตรีอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องรวมทั้งด้วยความตระหนกตกใจ พร้อมกับประตูห้องเปิดออกมาแม้ว่าปลอดคนอยู่ในห้อง ซึ่งผมหันไปมองก็มองไม่เห็นผู้ใดกันอยู่ด้วย อย่างเดียวกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดต่างโหวกเหวกโวยวาย และก็กรีดร้องกันด้วยความหวาดกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว และผมเป็นผู้เดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็มิได้มองเห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมรู้ได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างไม่ต้องสงสัย รวมทั้งมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด และก็ดังทั้งยังสถานที่เรียน จนกระทั่งทำให้พวกคุณครูรวมทั้งคุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นและเราก็ได้ กระทำการเล่าเรื่องราวทั้งปวงให้ฟัง จนทำให้ครูที่สถานศึกษานั้น ต่างมองหน้ากันและบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยวพรุ่งนี้ พวกเราจะทำบุญทำทานใหญ่กันเลยดีกว่า...

หลังจากนั้นพวกเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย แม้เรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที รวมทั้งจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้ว่าอาจารย์จะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน รวมทั้งปฏิเสธอาจารย์ทันทีทันใดหรือรวมไปถึงการขนย้าย หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นจะต้องไปกันครั้งละผู้คนจำนวนมากอีกด้วย 

หลังจากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่แล้วก็เป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างแน่แท้ เพราะเหตุว่าเพื่อนฝูงกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าชั้นเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็หัวข้อนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องผี �������เล่าเรื่องผี